Pomagajmy zmarłym

Miesiąc listopad rozpoczyna się uroczystością Wszystkich Świętych, a po niej bezpośrednio  następuje wspomnienie Wszystkich zmarłych, znane jako Dzień Zaduszny lub Zaduszki. Te dni są ze sobą ściśle związane i żywo uobecniają oblicze Kościoła, Mistycznego Ciała Chrystusa jako wspólnoty świętych (communio sanctorum) zwanej także świętych obcowaniem. Tajemnica ta odzwierciedla jedność i wzajemną miłość pomiędzy członkami Kościoła na ziemi, w czyśćcu i w niebie.

W pierwszym dniu Kościół oddaje cześć tym wszystkim, którzy cieszą się już wiecznym przebywaniem z Bogiem i żyją pełnią miłości. Święci na czele z Matką Bożą są naszymi najlepszymi przyjaciółmi i orędownikami u Boga, troszczą się o nas i towarzyszą nam w naszej wędrówce do wieczności. Począwszy od Dnia Zadusznego, przez cały miesiąc Kościół niejako intensyfikuje swoją pamięć o tych, którzy po śmierci przed wejściem do nieba oczyszczają się jeszcze z pozostałości popełnionych grzechów. „Ci, jak mówi Katechizm, którzy umierają w łasce i przyjaźni z Bogiem, ale nie są jeszcze całkowicie oczyszczeni, chociaż są już pewni swego wiecznego zbawienia, przechodzą po śmierci oczyszczenie, by uzyskać świętość konieczną do wejścia do radości nieba. (nr 1030) Oczyszczenie to nazywane jest czyśćcem. Najczęściej kojarzy się je z ogniem. Należy go jednak rozumieć w znaczeniu duchowym, jako ogień Bożej miłości. Św. Katarzyna z Genui porównuje proces czyśćcowy do wytopu złota, w trakcie którego, uwalnia się ono z różnych nieszlachetnych domieszek, aż osiągnie stan czystego kruszcu. Podobnie człowiek, będący w stanie czyśćca, pod wpływem ognia Bożej miłości oczyszcza się z wszelkich plam, brudów grzechowych, aż osiągnie możliwy dla niego stan świętości. Trwanie, intensywność czyśćca zależy od tego, w jakim stanie duchowym spotyka się człowiek z Chrystusem w śmierci.

Na szczęście, na tej drodze oczyszczenia pozaziemskiego zmarli otrzymują zarówno pomoc świętych w niebie jak i mogą korzystać z solidarnej pomocy wiernych pielgrzymujących na ziemi.

Jak pomagać?

Pierwszą pomocą świadczoną zmarłym jest zawsze przebaczenie, darowanie wyrządzonych krzywd. Odmowa przebaczenia może zatrzymywać ich jeszcze na długo w stanie ekspiacji. Przebaczając zmarłym, pomagamy im w zbliżaniu się do Boga, którego bardzo pragną, natomiast sobie możemy „zaoszczędzić” nieco przyszłych cierpień czyśćcowych.

Kościół jako pomoc okazywaną zmarłym będącym w stanie oczyszczenia zaleca modlitwę, post, jałmużnę, uczynki pokutne. Najbardziej cennym darem modlitewnym jest Msza św. jako ofiara samego Chrystusa. W polskiej tradycji stanowi ona centrum liturgii pogrzebowej. Upowszechnia się piękny zwyczaj zamawiania Mszy św. w miesiąc po śmierci i w kolejne miesiące, Msze św. rocznicowe. Godną polecenia praktyką jest zamawianie Mszy świętych gregoriańskich czy też tzw. Mszy świętych „wieczystych”. Należy dołożyć starań, aby w zamówionej Mszy św. uczestniczyć i przyjąć Komunię św.

Z innych praktyk modlitewnych na uwagę zasługują modlitwy związane z Męką Pańską (np. nabożeństwo Drogi Krzyżowej, koronka do Bożego Miłosierdzia) różaniec, adoracja Najświętszego Sakramentu, litania za zmarłych itp. Anioł Pański, Wieczny odpoczynek… Nieocenioną pomocą dla zmarłych są odpusty, cierpienia, trudne doświadczenia znoszone z poddaniem się woli Bożej. Słowem wszystko co podejmujemy z miłością i z miłości z myślą o nich.

Chociaż uprzywilejowanym czasem pamięci o zmarłych jest miesiąc listopad, to zmarli czekają na dar naszego serca cały rok i są nam bardzo wdzięczni za okazaną im pomoc.

Kinga Szczurek wdc

Siostra Kinga ze Zgromadzenia Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych w naszej poradni parafialnej spotyka się z osobami w żałobie po wcześniejszym umówieniu się na rozmowę pod nr tel. 668 469 992.